هرچه بدان بسنده کردن توان ، بس بود همان . [نهج البلاغه]
کلبه انتظار


زن جنس عجیبی ست



چشم هایش را که می بندی، دید دلش بیشتر می شود...

دلش را که می شکنی، باران لطافت از چشم هایش سرازیر می شود...



انگار درست شده تا روی عشق را کم کند!



کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط زهرا 92/7/2:: 6:34 عصر     |     () نظر